Bildik günlerden biri daha yaşanıyordu, tanımlanmış alanlar ve tanımlanmış zamanlar...

Sifonu çektiğinde oraya ambalajıyla birlikte attığı kahveyi unutmuştu, tıkanan klozetle birlikte taşan suyu hükümsüzce izledi...Ayaklarına kadar geldi, suyun içindeydi artık, su berrak görünüyordu ama taştığı yeri düşününce içi almadı bir an. Geçmişin karanlığı gibiydi. Karanlık yanına baktı, bir de suya. Su berrakmış gibi yapabiliyordu en azından, laboratuar incelemeleri her ne kadar da aksini söyleyecek olsa da...Karanlığını bir laboratuara gönderse içinden neler çıkardı acaba? 

Su gibi maddenin bir hali olmak istedi,
akıp gitmek istedi,
kimsenin ayağına dolanıp kalmadan...

"O" öznesi...